Όταν το δάκτυλο έδειχνε το φεγγάρι αυτοί κοίταζαν το δάκτυλο.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΝΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΚΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΤΟΥΣ

ΖΩΗ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΟΧΙ ΜΕ ΔΟΣΕΙΣ

Η ΚΝΕ καταγγέλλει την οργάνωση του λεγόμενου αντιαπαγορευτικού φεστιβάλ, που διοργανώνεται στο Δήμο Μοσχάτου - Ταύρου για τα ναρκωτικά, από διάφορες οργανώσεις, ΜΚΟ και κόμματα όπως η ΑΚΟΑ (συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ), οι Οικολόγοι Πράσινοι κ.α. Σοβαρές ευθύνες έχει και η νεολαία ΣΥΝ που το προπαγανδίζει αλλά και η δημοτική αρχή που διευκόλυνε την πραγματοποίηση αυτού του φεστιβάλ και μάλιστα σε μια περιοχή με πολύ οξυμένο το πρόβλημα της χρήσης και εξάπλωσης των ναρκωτικών μέσα στη νεολαία, ακόμα και σε μικρές ηλικίες.

Η πραγματοποίηση τέτοιου είδους εκδηλώσεων είναι ενέργεια εξαιρετικά επικίνδυνη και εχθρική απέναντι στη νεολαία.

Οι διοργανωτές του εν λόγω Φεστιβάλ στην ουσία διαφημίζουν τη χρήση ουσιών, τη νομιμοποίηση και αυτοκαλλιέργεια του χασίς, την αποποινικοποίηση των λεγόμενων «μαλακών» ναρκωτικών, προτείνουν αποτυχημένες θεραπευτικές μεθόδους όπως η υποκατάσταση και η χορήγηση ναρκωτικών από το κράτος με στόχο τη μείωση της βλάβης, δηλαδή τη διαχείριση του θανάτου. Οι προτάσεις τους εφαρμόστηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες με τραγικές συνέπειες. Αποτελούν κατευθύνσεις της Ε.Ε. και πολλές από αυτές υλοποιούνται ήδη από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προηγούμενα της ΝΔ.

Είναι υποκρισία να εμφανίζονται οι διοργανωτές ως εχθροί του εμπορίου ναρκωτικών και της ναρκωκουλτούρας. Σε αυτά ακριβώς οδηγούν οι προτάσεις τους. Είναι ψέμα ότι η νομιμοποίηση θα οδηγήσει στην καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου. Αυτές οι σκοταδιστικές και αντιεπιστημονικές πολιτικές αποδεδειγμένα οδηγούν σε αύξηση της χρήσης. (βλέπε Ολλανδία κατά 250%). Το νόμιμο εμπόριο και η νόμιμη φυγή από την πραγματικότητα είναι το ίδιο επικίνδυνες. Ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης που οι κοινωνικές αιτίες του φαινόμενου οξύνονται ακόμα περισσότερο

Αποτελεί μέγιστο θράσος των διοργανωτών να εμφανίζονται ως υπερασπιστές της ελευθερίας. Η «φυγή», η υποταγή στην αναζήτηση και εξασφάλιση της δόσης δεν είναι ελευθερία, ούτε πράξη αντίστασης και απειθαρχίας στο σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης. Δεν αλλάζει τη σημερινή βαρβαρότητα, είναι στήριγμα των καταπιεστών. Η χρήση και εξάρτηση είναι αιτία αποστράτευσης των νέων από την πάλη για την ικανοποίηση των πραγματικών τους αναγκών, είναι ψεύτικη διέξοδος αποξένωσης, εμποδίζει την ανάπτυξη αγωνιστικής προσωπικότητας και στάσης ζωής. Γι' αυτό οι καπιταλιστές την εμφανίζουν ως "ελευθερία", γι' αυτό καλλιεργούν τη ναρκωκουλτούρα.

Ως ΚΝΕ δηλώνουμε την εναντίωσή μας σε τέτοιου είδους διοργανώσεις που προωθούν τη ναρκω-κουλτούρα. Καλούμε το λαό και τη νεολαία να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Λέμε όχι στο διαχωρισμό "μαλακών και σκληρών", όχι στην αποποινικοποίηση των ναρκωτικών. Η νομιμοποίηση των ναρκωτικών εξυπηρετεί τη "νομιμοποίηση" στις συνειδήσεις των λαών των κοινωνικών αιτιών που παράγουν και αναπαράγουν το πρόβλημα και βρίσκονται στο ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και τα αδιέξοδα του.

Στα παιδιά της εργατικής τάξης, που βιώνουν τα βάσανα των οικογενειών τους, δεν ταιριάζει η απάθεια και η φυγή στον ψεύτικο κόσμο των ναρκωτικών. Δεν είναι αυτή η διέξοδος στα προβλήματα που βιώνουν, την ανεργία, την ανασφάλεια, τη φτώχεια και την εκμετάλλευση. Διέξοδος είναι η αγωνιστική και η ανυπότακτη στάση ζωής. Η πάλη για μια κοινωνία που με την εργατική τάξη στην εξουσία θα καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Σε αυτό το δρόμο σε καλεί το ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Η μοναδική πολιτική δύναμη που αναδεικνύει την πραγματική αιτία της τοξικοεξάρτησης, που με σταθερότητα παλεύει ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, διεκδικεί:

· Δημιουργία Πανελλαδικού Δημόσιου Φορέα με αποκλειστικά δωρεάν παροχή υπηρεσιών πρόληψης - απεξάρτησης - κοινωνικής επανένταξης, χωρίς τη συμμετοχή ιδιωτών.

· Καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της πρόληψης, απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης.

· Στήριξη των στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων απεξάρτησης που αποδεικνύουν καθημερινά την αστείρευτη δύναμη του ανθρώπου να νικήσει την εξάρτηση.

· Πλήρη εργασιακή και κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων.

· Εξοντωτικές ποινές για τους εμπόρους. Ειδικευμένο σώμα δικαστών για τα ναρκωτικά.

Παλεύουμε για μια κοινωνία χωρίς ναρκωτικά γιατί παλεύουμε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, που θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι το κέρδος των μονοπωλίων, το Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό.

Αθήνα 06 Μάη 2011 Το Γραφείο Τύπου του ΚΣ της ΚΝΕ

Κνίτες προσέχετε να ζείτε ολοκληρωμένα στο νέο δόγμα του Περρισού, υπάρχουν και διαγραφές και απολύσεις, καταναλώνεται καπιταλιστικά δόγματα από τις καπιταλιστικές διαφημίσεις τις 902 Τιβι.

Πόλεμος στα λόγια, παράδοση άνευ όρων στην πράξη.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ Καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου.

Την ημέρα που ψηφίστηκε το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, η γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ δήλωνε ότι από αύριο αρχίζει ο πόλεμος.

Απολύτως εύστοχη δήλωση, μια που απέναντι τόσο σε αυτό το νομοσχέδιο όσο και στα υπόλοιπα νομοθετικά, αλλά και άλλα μέτρα της κυβέρνησης, που πλήττουν βάναυσα τα λαϊκά δικαιώματα, τις ελευθερίες και το επίπεδο ζωής του λαού, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από τον ταξικό πόλεμο, την ταξική πάλη.

Να όμως που στο επίπεδο των πανεπιστημίων, τόσο όσον αφορά τα εν λόγω μέτρα όσο και την πρόταση διαλόγου της υπουργού Παιδείας, οι αντιδράσεις του ΚΚΕ είναι τουλάχιστον μέχρι τώρα σχεδόν ανύπαρκτες κι ακόμη χειρότερα με τη στάση του κάνει ό,τι μπορεί για να παρεμποδίσει την όποια μαχητική αντίδραση.

Προσπάθησα να κατανοήσω αυτήν την αντίφαση ανάμεσα σε λόγια και έργα ακολουθώντας τη μέθοδο της ατόπου απαγωγής.

Και κατ' αρχήν απέρριψα κάθετα την ερμηνεία ορισμένων συντρόφων στους οποίους απευθύνθηκα για να με βοηθήσουν στον προβληματισμό μου και οι οποίοι μάλλον ατεκμηρίωτα έκαναν λόγο για «κράτημα» του κόμματος από τους κυρίαρχους.

Και απέρριψα αυτήν την ερμηνεία τόσο γιατί αυτή αντιβαίνει στη στάση του ΚΚΕ σε άλλους χώρους, όπου αν μη τι άλλο εμφανίζει μια έστω και μικρότερη εκείνης που απαιτούν οι καιροί αγωνιστικότητα, και διότι συναισθηματικά δεν θέλω να πιστέψω ότι τόσα χρόνια εγώ ο ίδιος πλάγιαζα μ' έναν ίσκιο και «αγωνιζόμουνα για ένα πουκάμισο αδειανό».

Επίσης, απέρριψα την εκδοχή της υποτίμησης από μέρους του κόμματος της βαρύτητας της πρότασης Διαμαντοπούλου. Οσα σχετικά δηλώθηκαν και γράφτηκαν εκ μέρους του κόμματος και των στελεχών του σχετικά με αυτό το θέμα έδειχναν μια σαφή και ορθή εκτίμηση της επιχειρούμενης μεταρρύθμισης.

Τέλος, απέρριψα την ερμηνεία ορισμένων συντρόφων που ανήκουν στο ΚΚΕ, με βάση την οποία η συνείδηση των φοιτητικών μαζών, δηλαδή ενός χώρου που είναι βέβαιο ότι η αριστερά έχει αναλογικά πολύ περισσότερες δυνάμεις απ' ό,τι στην υπόλοιπη κοινωνία, είναι τέτοια που δεν επιτρέπει καμιά κινητικότητα.

Πώς λοιπόν μπορεί να ερμηνευτεί το ουσιαστικό μποϊκοτάζ των φοιτητικών συνελεύσεων, είτε με την αποχή από αυτές, είτε με τη χαλαρή συμμετοχή, είτε με τη μη κατάθεση πλαισίου αγωνιστικών προτάσεων, και δη μετωπικού με άλλες δυνάμεις;

Στην πραγματικότητα η τακτική του ΚΚΕ στα πανεπιστήμια εντάσσεται στον ευρύτερο σεχταρισμό του με βάση τον οποίο αντιμετωπίζεται από καχύποπτα έως εχθρικά κάθε κινητοποίηση που ξεπερνά τη δυνατότητα απόλυτου ελέγχου της από το ίδιο.

Στα ΑΕΙ, όπου είναι ισχυρές και δυνάμεις που κινούνται στα αριστερά του ΚΚΕ, οι οποίες κατά την εκτίμηση του Δημήτρη Γόντικα, μέλους του Π.Γ. είναι «πέρα για πέρα βέβαιο [ότι συνιστούν] ένα χώρο που κηδεμονεύεται και είναι υπονομευόμενος από διάφορα κέντρα», (1) το ΚΚΕ φοβάται μην τυχόν και ξεκινήσουν κινητοποιήσεις που δεν μπορεί να ελέγξει, και που θα το ξεπερνούν από τα αριστερά. Ετσι λοιπόν η αναγκαιότητα της όποιας κινητοποίησης υποτάσσεται στη λογική «το μοναστήρι να 'ναι καλά».

Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν ιδιόμορφο, και γι' αυτό δύσκολα κατανοητό με βάση τα κλασικά σχήματα, συνδυασμό σεχταρισμού και ρεφορμισμού, ένα συνδυασμό που για να καλυφθεί διανθίζεται με μια αριστερή φρασεολογία.

Μέσα από αυτή την πορεία του άπειρου στα λόγια και του μηδέν στην πράξη, το ΚΚΕ έχει οδηγήσει τα πράγματα στον τομέα της παιδείας πίσω όχι μόνο από τη Γαλλία ή την Ιταλία, αλλά και από χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία ή η Ολλανδία, που ούτε σημαντικό κομμουνιστικό κόμμα έχουν ούτε καμιά ιδιαίτερη παράδοση του σύγχρονου νεολαιίστικου κινήματός τους.

Η πατρίδα του λόχου του Λόρδου Βύρωνα, των αγώνων του 15% για την παιδεία, του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου, των μεγάλων μεταπολιτευτικών μαθητικών και φοιτητικών κινητοποιήσεων, του Δεκέμβρη του 2008, κατέληξε, με κύρια ευθύνη του ΚΚΕ, να αποδέχεται τη χειρότερη μεταρρύθμιση στο χώρο των ΑΕΙ δίχως να κουνιέται φύλλο.

Για να ξεπεραστεί αυτή η βαθύτατη κρίση του φοιτητικού κινήματος είναι αναγκαίο δίχως περιστροφές και τακτικισμούς να αποκαλυφθεί και να καταγγελθεί άμεσα αυτός ο ρόλος, και ταυτόχρονα και παρ' όλα αυτά να επιδιώκεται η κοινή δράση όσο κι αν το ίδιο επιδιώκει να την αποτρέψει.

Σε τελευταία ανάλυση μόνο η αντίδραση όσων δυνάμεων μέσα στο ΚΚΕ δεν έχουν ακόμη εκφυλισθεί ολοκληρωτικά, η πίεση από τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς, και από το ίδιο το αυθόρμητο λαϊκό κίνημα, είναι που μπορεί να το οδηγήσουν είτε να επανεξετάσει τη στάση του, στο βαθμό που κάτι τέτοιο είναι ακόμη δυνατόν, είτε εκ των πραγμάτων να ξεπεραστεί.

(1) «Ριζοσπάστης», 21/12/2010.