ΘΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ;

Τα πράγματα δε θ' αλλάξουν χωρίς το λαό στο προσκήνιο. Σε γειτονιές και πλατείες, σε συνελεύσεις και χωματερές, σε καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, σε γιαουρτώματα και γιούχες, σε απεργίες και πορείες, στα χαράτσια που δε θα πληρώσουμε. Κάθε μέρα και για όσο χρειαστεί. Ποιος στόχος θα δέσει σφιχτά όλους τους αγώνες; Ποιο είναι το πρώτο βήμα για καλύτερες μέρες; Εδώ και τώρα, να ρίξουμε τη Χούντα!

«Λες εγώ να τη γλυτώσω»; Με τίποτα. Οι ταξιτζήδες μόνοι τους είναι καταδικασμένοι, οι εργαζόμενοι που εξαιρούνται σήμερα από την εφεδρεία θα απολυθούν αύριο, κανένα μαγαζί δε θα επιβιώσει σε μια κοινωνία φτωχών κι ανέργων, οι φόροι μάς ξεζουμίζουν όλους, ούτε μισό ευρώ από τους κομμένους μισθούς του δημοσίου δεν πάει στη γενιά των 500?. Ή όλοι μαζί θα σωθούμε ή κανείς!

Ζούμε ήδη τη χρεοκοπία. Χθες έκοψαν το ρεύμα στο γείτονα και απολύθηκε ο αδερφός μας, σήμερα θα κλείσει το νοσοκομείο της πόλης, αύριο δε θα φτάνουν με τίποτα τα λεφτά για το σούπερ μάρκετ. Χωρίς την αλληλοϋποστήριξη, την ανθρωπιά και την οργάνωση δε θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Αλλιώς θα ζήσουμε την ανθρωποφαγία και την εξαθλίωση. Στις μέρες αυτές κανείς να μη μείνει μόνος του!

Μόνο η τιμωρία τούς αξίζει. Υποσχέθηκαν «Δανία του Νότου» και φτιάχνουν «Ινδία της Δύσης». Με λαό ταπεινωμένο και χώρα διαλυμένη. Στους βουλευτές που κυβέρνησαν, τα κανάλια που έπνιξαν τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη που προστατεύει τα λαμόγια, το κράτος της βίας και των δακρυγόνων. Απέναντι στις κατοχικές δυνάμεις του ΔΝΤ και της ΕΕ με τα μνημόνια τους: Επιτέλους Δημοκρατία, επιτέλους Λευτεριά!

Να δώσουμε τη μάχη όπως χρειάζεται. ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ σέρνονται μόνο υπό πίεση. Μερικοί συνδικαλιστές σπέρνουν αυταπάτες («ο κλάδος μας θα εξαιρεθεί και θα τη βολέψει») . Άλλοι φοβούνται όταν οι εργαζόμενοι βγαίνουν «εκτός ορίων» νομιμότητας. Κάποιοι ακόμα νοιάζονται μόνο για την «πλατφόρμα» τους ή σκέφτονται ποσοστά και εκλογές ή διαδηλώνουν ακόμα σε διαφορετικές πλατείες. Ήμαρτον!

Να ενωθούμε με κάθε τρόπο. 70 χρόνια από το ΕΑΜ, χρειαζόμαστε ξανά Μέτωπο: Σωματεία, επιτροπές, δίκτυα, συνελεύσεις, σύλλογοι, εργαζόμενοι και άνεργοι. Για να οργανωθούν όλοι όσοι θέλουν να διώξουν τη Χούντα κι αυτό το πολιτικό σύστημα. Που να ενώνει όλα τα ρυάκια της οργής. Που να τολμά να γράφει στη σημαία του: θα αγωνιστούμε και θα τα καταφέρουμε!

«Και τι θα γίνει μετά»; Μην υποτιμάτε ένα λαό που έχει ξεσηκωθεί. Λύσεις υπάρχουν και είναι απλές. Μια νοικοκυρά υπουργός οικονομικών. Φυλακή όσοι ξεφτίλισαν την αξιοπρέπεια. Το χρέος έτσι κι αλλιώς δεν θα πληρωθεί. Η κοινωνία θα αρχίσει πάλι να παράγει. Άλλος τρόπος ζωής, όχι με πιστωτικές. Δημοκρατία παντού. Και πολλά ακόμα που κανείς δεν τα φαντάζεται αλλά ο λαός μπορεί!

Ο ξεσηκωμός δεν είναι απλά σύνθημα

Είναι η μόνη ρεαλιστική λύση

dikaioma.gr
δίκτυο αλληλεγγύης εργαζομένων και ανέργων

Να γυρίσουμε τον κόσμο ανάποδα!

ΦΕΣΤΙΒΑΛ 2011 ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ / ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Να γυρίσουμε τον κόσμο ανάποδα!

Το Φεστιβάλ της νεολαίας Συνασπισμού θέλουμε να αποτελέσει μία φωνή αντίστασης, μία φωνή ποιλιτιστικής αντι-πρότασης ενάντια στη λογική του κέρδους, μία φωνή αλληλεγγύης ενάντια στην κρίση! Το Σάββατο, 24 Σεπτέμβρη το πάρκο Γεωργιάδη θα αποτελέσει σημείο συνάντησης για όλους εμάς που βιώνουμε καθημερινά την σκληρή πραγματικότητα του Μνημονίου και της κρίσης.

Ας κάνουμε την κρίση ευκαιρία ανατροπής. Να γυρίσουμε τον κόσμο ανάποδα!

Ενάντια στην κερδοφορία όλων αυτών που τόσα χρόνια ζουν σε βάρος μας, να φτιάξουμε μια κοινωνία που θα χωρά τα όνειρα και τις ανάγκες μας. Τα όνειρα και τις ανάγκες του κόσμου της δουλειάς και της νεολαίας με όπλο μας τηνσυλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Δύο λέξεις που με σταθμό το Φεστιβάλ μας θα τις κάνουμε πραγματικότητα για να γυρίσουμε τον κόσμο ανάποδα.

Σάββατο, 24 Σεπτέμβρη, 19:00 στο Πάρκο Γεωργιάδη

(ελεύθερη είσοδος)

* -Ανοιχτή Συζήτηση για την ΑΝΕΡΓΙΑ (Κανένας μόνος του στην κρίση)

παρεμβαίνουν οι:

Ηλ. Χρονόπουλος (νεολαία ΣΥΝ), Απ. Καψάλης (ερευνητής εργασιακών σχέσεων), Μ. Κριτσωτάκης (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ), άνεργοι-ες του Ηρακλείου

- Συναυλία με τους Crazy Doc

και άλλα τοπικά μουσικά συγκροτήματα

- Συναυλία-party-χορός σε ρυθμούς SWING

με τους Penny and the Swinging cats

Επίσης: εκθέσεις, προβολές, βιβλιοπωλείο, μπαρ, εναλλακτικό εμπόριο,

Πάλι στις πλατείες... Κυβέρνηση οδοστρωτήρα, ισοπεδώνει τα πάντα.

"Πέρα από τις φαγωμάρες, τα συμφέροντα και τους "δάκτυλους" υπάρχει πάντα ο αγνός λαός. Ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε μια ομόνοια προς το συμφερον της δημοκρατίας και της πλειοψηφίας. Ολοι εκεί ξανά"
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

• Οδηγείτε την εκπαίδευση στην εποχή του κρυφού σχολειού.

• Πώς θα δώσουν Πανελλαδικές οι μαθητές της Γ’ Λυκείου, όταν μέχρι το Νοέμβρη θα διαβάζουν από φωτοτυπίες και από δανεικά βιβλία;

• Είστε κυβέρνηση μπάχαλο. Δε μπορείτε να συντονιστείτε για να έχουν τα σχολεία βιβλία, θα λύσετε το πρόβλημα του χρέους.

• Καταργήσεις σχολείων, πληθωρικά τμήματα 30 παιδιών, εκπαιδευτικοί με αποδείξεις παροχής υπηρεσιών. Αυτό δεν είναι το σχολείο του αύριο, αλλά του μνημονίου

ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

• Πρώτιστο καθήκον η εφαρμογή της νομιμότητας. Αλλά μέγιστος νόμος όλων των νόμων το Σύνταγμα που καταστρατηγείτε χρόνια τώρα.

• Θα αγωνιστούμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας όχι μόνο για να πέσει ο νόμος αλλά και η κυβέρνηση.

• Να φύγετε το συντομότερο, να οδηγηθεί ο τόπος σε εκλογές. Φτάνει τόσος πόνος, οδύνη, συμφορά που έχετε προσφέρει στον ελληνικό λαό.

• Έχετε το θράσος να μιλάτε εσείς για βία που μακελέψατε την Αθήνα

• Βία δεν είναι οι νέοι που αγωνίζονται και διεκδικούν το μέλλον αλλά το ξύλο και τα και τα χημικά που πνίγουν τις διαδηλώσεις

• Έχετε μετεξελιχθεί στην πιο αντιδημοκρατική και δεξιά κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά

• Ενημερώστε την κα Διαμαντοπούλου, κύριε Παπουτσή, ότι και σεις πρωτοστατήσατε για να καταργηθεί ο 815 όταν ακόμη ήσασταν ΠΑΣΟΚ και όχι κόμμα του Μνημονίου

• Είστε υπουργοί παντός καιρού. Σοσιαλιστές την δεκαετία του ‘ 80, εκσυγχρονιστές στη δεκαετία του ’90, υπουργοί του Μνημονίου το 2011

• Έχετε κάνει επάγγελμα το υπουργιλίκι, κάθε ιδεολογία την εξυπηρετείτε.

ΓΙΑ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

• Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί σας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

• Είστε οι μόνοι που δεν έχετε καταλάβει ότι δε βγαίνει το μεσοπρόθεσμο.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΥΠΡΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

• Μεμονωμένο περιστατικό ο Κυπραίος, μεμονωμένο ο Γιάννης Κάφκας, μεμονωμένο η Άννα Τριανταφύλλου. Που θα πάνε τα μεμονωμένα περιστατικά;

• Αν είχατε τη στοιχειώδη ευθιξία θα είχατε προχωρήσει στην απομάκρυση της φυσικής ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ.

• Ένα συγγνώμη θα ήταν το λιγότερο για τον Μανώλη Κυπραίο. Η κυβέρνηση να αναλάβει μέρος της ευθύνης και της προσπάθειας αποκατάστασης της υγείας του

• Να περάσει ο έλεγχος της αστυνομίας σε διακομματική επιτροπή της Ελληνικής Βουλής

Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις κτύπα.

Ομόφωνη Απόφαση του Κ.Σ. της ΠΑΣΠ Πανεπιστημίων αναφορικά με το Νόμο στην Ανώτατη Εκπαίδευση
Παρά τους δημόσιους πανηγυρικούς λόγους της κυβέρνησης και της Υπουργού Παιδείας για την ψήφιση με επίπλαστη συναίνεση και διαδικασίες εξπρές του νέου Νόμου-Πλαισίου για την ανώτατη εκπαίδευση, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλίου. 30 χρόνια μετά την ψήφιση του πρωτοπόρου και ριζοσπαστικού νόμου 1268/82 για τον εκδημοκρατισμό των Πανεπιστημίων,
μια άλλη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έρχεται να πλήξει με τον πιο χυδαίο τρόπο την ίδια τη δημοκρατική κουλτούρα και παράδοση που καλλιεργήθηκε και εμπεδώθηκε χάρις σε αυτόν. Αυτοί που μαζί τα έφαγαν, συνασπίστηκαν τώρα χωρίς αιδώ ώστε να αποδημήσουν ότι είχε μείνει όρθιο από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που ενέσκηψε με την πιο ακραία μορφή της.

Η αντιπροσωπευτική συμμετοχή του συνόλου των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας στη διοίκηση των Πανεπιστημίων προβάλλεται σήμερα ως η ρίζα του κακού, που γέννησε τη διαπλοκή και τη διαφθορά και για το λόγο αυτό “επιβάλλεται να καταργηθεί”. Πρόκειται λοιπόν, μια ακραία νεοφιλελεύθερη λογική που επιδιώκει τη “συμμόρφωση” των Πανεπιστημίων στις απαιτήσεις της οικονομίας της αγοράς, λειτουργώντας
στα πρότυπα μιας Ανώνυμης Εταιρείας. Θα πρέπει να επισημανθεί, ότι η ίδια η κυβέρνηση προεκλογικά δεσμευόταν τόσο για την απόσυρση του νόμου της Γιαννάκου, όσο και για την αύξηση της χρηματοδότησης στην Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ, πάγια αιτήματα της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ο παρών νόμος που ψηφίστηκε σύσσωμος από νεοφιλελεύθερες, συντηρητικές και αντιδραστικές δυνάμεις έρχεται σε αντίθεση όχι μόνο με τις
προεκλογικές δεσμεύσεις, αλλά και με τις ίδιες αρχές και τις αξίες μιας προοδευτικής παράταξης που ανήκει στο χώρο της κεντροαριστεράς. Με την ψήφιση του “νόμου” η τελευταία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έπραξε το ακριβός αντίθετο, ενισχύοντας τη συντηρητική και αυταρχική λογική που διέπνεε το νόμο της Γιαννάκου μειώνοντας αντίστοιχα την ευθύνη της Πολιτείας για επαρκή χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων. Το θεμελιώδες μάλιστα ζήτημα που αφορά τη διαφάνεια στη διαχείριση των κονδυλίων από τα ίδια τα
πανεπιστήμια, όχι απλά δεν επιδιώκετε να λύσει, αλλά αντίθετα αφαιρούνται δικλείδες ασφαλείας και έλεγχου που υπήρχαν μέχρι σήμερα. Κι αυτό γιατί, δίνονται υπέρμετρες εξουσίες σε ένα ολιγομελές όργανο, όπως το Συμβούλιο Διοίκησης, στο οποίο μάλιστα οι πρωτοβάθμιοι καθηγητές εκπροσωπούνται συντριπτικά εις βάρος των υπολοίπων μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ταυτόχρονα υπάρχει ανάμειξη στη διοίκηση,
ανθρώπων που προέρχονται από χώρους που στο παρελθόν έχουν αποδείξει την πλήρη αδιαφάνεια που τους διέπει (π.χ. τοπική αυτοδιοίκηση, επιμελητήρια).
Είναι αναντίρρητο πως στο εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχει ποικιλία φαινομένων διαπλοκής, μία παθογένεια την οποία πρώτοι είχαμε εντοπίσει, προτείνοντας την ίδια στιγμή την εξυγίανση της. Η διαπλοκή όμως, που αναμφισβήτητα υπάρχει στους κόλπους των πανεπιστημίων, προέρχεται πρωτίστως από εκείνη τη μερίδα πρωτοβάθμιων μελών ΔΕΠ, οι οποίοι αποτελούσαν πάντα τους υπηρέτες του συστήματος αναρροφούμενοι από τον εκάστοτε κομματικό μηχανισμό. Ο νέος μάλιστα νόμος είναι κομμένος και ραμμένος
για τη διατήρηση και ενίσχυση τέτοιων «φέουδων» εντός των ιδρυμάτων, επαναφέροντας ουσιαστικά τον αναχρονιστικό θεσμό της έδρας και ευνοώντας ένα χαοτικό σύστημα ολιγαρχίας. Η πρωτοφανής αφαίρεση δημοκρατικών κεκτημένων που συντελείται ολοκληρώνεται με την κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου, ενός θεσμού που έχει λοιδορηθεί όσο κανείς άλλος, ο οποίος στη βάση του προασπίζει την ελεύθερη διακίνηση
ιδεών εντός των πανεπιστημίων έναντι εξώθεν παρεμβάσεων.
Για πολλοστή φορά τις τελευταίες δεκαετίες μία κυβέρνηση επιδιώκει να βαφτίσει ως “μεταρρύθμιση” μία αποτυχημένη προσπάθεια “διοικητικής αναπροσαρμογής” στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης αυτή τη φορά. Η πληθώρα αντισυνταγματικών διατάξεων που διαπιστώθηκε από την ίδια την επιστημονική επιτροπή της Βουλής αγνοήθηκαν επιδεικτικά. Μια ακόμα ενέργεια πρωτοφανή στα ιστορικά χρονικά της χώρας μας,
που απορρέει από τη μνημειώδη αυταρχική ιδεολογία του νόμου, αποτελεί η κατάργηση των δημοκρατικά εκλεγμένων διοικήσεων των ΑΕΙ. Όλες αυτές οι αλλαγές που επιδιώκουν να επιβληθούν δια της πυγμής και να αλλάξουν τθ φυσιογνωμία και το ρόλο του πανεπιστημίου, θα πέσουν στο κενό. Αποδεικνύεται δε με προκλητικό τρόπο, πως ο πραγματικός σκοπός της Υπουργού δεν είναι απλά η αποδυνάμωση των παρατάξεων,
αλλά η πλήρης φίμωση του φοιτητικού κινήματος, δηλαδή του πιο ζωντανού και πολιτικοποιημένου κομματιού της κοινωνίας. Η φοιτητική νεολαία που υφίσταται καθημερινά τις συνέπειες των πολιτικών επιλογών των κυβερνήσεων, που υποβαθμίζουν την ποιότητα των σπουδών της, δεν πρόκειται να ανεχτεί ούτε τη φίμωση ούτε το στραγγαλισμό των προσδοκιών της.
Επιδιώκουμε την ανασύσταση της ΕΦΕΕ, προκειμένου το φοιτητικό κίνημα να πλέξει μία ευρύτερη πανεπιστημιακή ενότητα με σκοπό την υπεράσπιση του Δημόσιου Δημοκρατικού Πανεπιστημίου, δίνοντας τη μάχη μέχρι εσχάτων.
Όσο το Υπουργείο Παιδείας πανηγυρικά απολαμβάνει τις δάφνες και τα διθυραμβικά σχόλια που του απονέμουν τα μέσα ενημέρωσης και οι συντηρητικές δυνάμεις της χωράς, εμείς θα συνεχίσουμε δυναμικά τον αγώνα μας ως υγιείς πολιτικές δυνάμεις για ένα ΝΕΟ Πανεπιστήμιο. Ένα ΝΕΟ Πανεπιστήμιο που κα καλλιεργεί ΝΕΟΥΣ επιστήμονες και ΝΕΟΥΣ πολίτες που θα προσφέρουν στην κοινωνία ΝΕΑ προοπτική και δε θα αποτελούν πιστά αντίγραφα αυτών που μας οδήγησαν στην Ελλάδα της χρεοκοπίας, της φτώχειας και της
ανεργίας, αυτήν που επιμένουν να παραμένουν εκφραστές του σημερινού χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος.
ΠΑΣΠ Πανεπιστημίων

Οι ΄΄φοιτητικές παρατάξεις΄΄ έχουν ΄΄θέση-εις΄΄ στα Υπουργεία. . .

Το ενδιαφέρον στον τομέα της παιδείας και εκπαίδευσης μονοπωλεί τον τελευταίο χρόνο ο διάλογος για την παιδεία και ο επικείμενος νόμος-πλαίσιο που αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση που αναμένεται να κατατεθεί προς ψήφιση στην βουλή. Οι ριζικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που προωθεί το υπουργείο παιδείας έχουν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων σε ολόκληρη την ακαδημαϊκή κοινότητα. Πέραν της διαφωνίας μας με πολλά σημεία του νόμου, το κομμάτι που μας έχει προκαλέσει αλγεινή εντύπωση είναι η προσπάθεια αποσιώπησης της φωνής των φοιτητών στο πανεπιστήμιο που διαμορφώνει ο νόμος-πλαίσιο.

Η προσπάθεια αυτή για απαξίωση της γνώμης των φοιτητών ξεκίνησε ήδη μεθοδευμένα μέσα από τον ΄΄διάλογο΄΄ για την παιδεία. Η υπουργός με τις ενέργειες της ενώ δέχθηκε τις απόψεις όλων των φορέων που έχουν σχέση με το πανεπιστήμιο γύρισε επιδεικτικά την πλάτη στις προτάσεις των φοιτητών. Οι πρόσφατες δηλώσεις της υπουργού παιδείας πως οι φοιτητές δεν έχουν καμία θέση στην συνδιοίκηση των πανεπιστημίων απλά επιβεβαιώνει την διάθεση παραγκωνισμού απέναντι στους φοιτητές. Η κυριότερη ένσταση μας δεν είναι η αποδυνάμωση των παρατάξεων στα πανεπιστήμια αλλά η πλήρης φίμωση του φοιτητικού κινήματος, δηλαδή του ζωντανότερου κομματιού της κοινωνίας. Ενώ λοιπόν η υπουργός με κάθε ευκαιρία που της δίνεται κατακεραυνώνει τόσο τις φοιτητικές παρατάξεις και το φοιτητικό κίνημα, διοικεί το υπουργείο της με μεθόδους που εγείρουν πολλές απορίες. Φυσικά γνωρίζουμε πως δεν έχουμε την ΄΄ωριμότητα΄΄ να κρίνουμε τον τρόπο διοίκησης οποιουδήποτε Υπουργείου της ελληνικής Κυβέρνησης , αλλά αγωνιζόμενοι καθημερινά σε ένα συνεχώς υποβαθμιζόμενο περιβάλλον , καταφέραμε να κατανοήσουμε τι σημαίνουν οι λέξεις αδιαφάνεια, αναξιοκρατία, κρατικοδίαιτοι, ‘’διορισμένοι’’. Παρά την αντίθεση της κυρίας Υπουργού για την συμμετοχή των παρατάξεων στην συνδιοίκηση των πανεπιστημίων αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός πως στελεχώνει το υπουργείο της καθώς και το ινστιτούτο νεολαίας με εξέχοντα μέλη φοιτητικής παράταξης. Πιο συγκεκριμένα πρώην γραμματέας Π.Α.Σ.Π Τ.Ε.Ι είναι αυτή την στιγμή σύμβουλος παρά τω υπουργώ. Παράλληλα το ινστιτούτο νεολαίας διοικείται από άτομα που στελέχωσαν την Π.Α.Σ.Π. Αξίζει να σημειωθεί πως δικαίωμα διορισμού των μελών του Δ.Σ του συγκεκριμένου ινστιτούτου έχει μόνο ο εκάστοτε υπουργός παιδείας. Τα δυσεξήγητα φαινόμενα συνεχίζουν να συσσωρεύονται στο συγκεκριμένο ίδρυμα. Πρόσφατα ανακοινώθηκε η πρόσληψη 150 νέων εργαζομένων για την αναβάθμιση και την στήριξη της Νεανικής Επιχειρηματικότητας με διαγωνισμό ΕΚΤΟΣ ΑΣΕΠ και διαδικασία που μόνο διαφανή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού οι υποψήφιοι διαγωνίστηκαν χωρίς κανέναν έλεγχο, ο καθένας από τον χώρο που επιθυμούσε και προφανώς με την βοήθεια όποιου επιθυμούσε. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός πως μέσω αυτού του διαγωνισμού προσλήφθηκαν άτομα που υπήρξαν στελέχη της Π.Α.Σ.Π και μάλιστα φιλικά προσκείμενα στην υπουργό.
Μήπως οι άνθρωποι αυτοί μέσα από την πορεία τους στον φοιτητικό συνδικαλισμό απέκτησαν κάποια αξιοσημείωτα προσόντα; Μήπως η υπουργός Παιδείας προσπαθεί να αφανίσει τον φοιτητικό συνδικαλισμό, έχοντας όμως εξασφαλίσει το μέλλον ορισμένων φοιτητοπατέρων, οι οποίοι παρ όλο που κάποτε φοίτησαν στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, σήμερα εντελώς τυχαία υπερασπίζονται τη διάλυσή του; Μήπως οι άνθρωποι αυτοί ετοιμάζονται στο μέλλον να διοικήσουν και την ίδια τη χώρα; Γιατί η ιστορία έχει αποδείξει ότι τα ελληνικά λόμπι καλά κρατούν… ακόμα και η κυρία Διαμαντοπούλου ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα από τα φοιτητικά έδρανα… Ως Π.Α.Σ.Π Πολυτεχνικής καταγγέλλουμε κάθε μορφή παρατυπίας στις συγκεκριμένες προσλήψεις και διορισμούς και είμαστε αντίθετοι σε οποιονδήποτε προσπαθεί να καταστρατηγήσει τους δημοκρατικούς θεσμούς προς όφελος του. Αγωνιζόμαστε για ένα δημοκρατικό και προοδευτικό πανεπιστήμιο που θα αποτελεί παράδειγμα πολυφωνίας και επιστημονικής άνθισης. Καταφέραμε όλα αυτά τα χρόνια της πολιτικής μας ύπαρξης να ανυψώσουμε στη συνείδηση των φοιτητών τις έννοιες διαφάνεια, αξιοκρατία, ηθική, πολιτική συνείδηση. Σε κάθε προσπάθεια κατεδάφισης του Δημοσίου Πανεπιστημίου, απαντάμε με προτάσεις για ριζικές αλλαγές. Αλλαγές που αφορούν όχι μόνο τα http://www.blogger.com/img/blank.gifπανεπιστήμια αλλά ολόκληρη την κοινωνία, γιατί οι νέοι νόμοι που θεσπίζονται και ψηφίζονται από άτομα που παραμένουν ακόμα βυθισμένα στην παραπολιτική, στις πελατειακές σχέσεις και στη ρουσφετολογία , μόνο την καταστροφή μπορούν να φέρουν στις λιγοστές αξίες που έχουν μείνει ζωντανές στην ελληνική κοινωνία.
ΠΑΣΠ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ Α.Π.Θ.
Ποιος είπε ότι τα ρουσφέτια καταργήθηκαν!!!

Η Επανάσταση της Τρόικας κάνει για μας χωρίς εμάς.

ΑΠΟΦΑΣΗ 1

Η 67η Σύνοδος των Πρυτάνεων που συνεδρίασε στο Βόλο στις 1-2 Ιουλίου 2011 διαπίστωσε ότι, μετά από 9 μήνες, το Υπουργείο Παιδείας εμμένει στην ίδια τακτική. Επιδεικνύει εμπάθεια απέναντι στην ακαδημαϊκή κοινότητα, εξαντλεί το χρόνο ώστε να επιχειρήσει αλλαγές εξπρές στην Ανώτατη εκπαίδευση εν μέσω θέρους και μάλιστα τη στιγμή που οι παντός τύπου διαρροές προδίδουν την ύπαρξη κρυφής ατζέντας. Η Σύνοδος Πρυτάνεων, σε μια σύγχρονη Δημοκρατία, δεν μπορεί να ασχολείται με διαρροές, δεν είναι όμως διατεθειμένη να εθελοτυφλεί, όταν τα Πανεπιστήμια και η ελληνική κοινωνία απαξιώνονται και εμπαίζονται κατά αυτό τον τρόπο.
Επί της ουσίας, βάσει των επαναλαμβανόμενων διακηρύξεων της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου, θεωρούμε ότι είναι επιζήμιες για τα Πανεπιστήμια και την κοινωνία:


- Η αλλοίωση της φύσης των σπουδών μέσω των ταχύρρυθμων προγραμμάτων κατάρτισης (μονοετή, 2/ετή, 3/ετή) μεταλυκειακού χαρακτήρα στο Πανεπιστήμιο. Η έμφαση στα τριετή προγράμματα σπουδών οδηγεί σε ταυτόχρονη υποβάθμιση της ικανότητας άσκησης του επαγγέλματος και βλάπτει το δημόσιο συμφέρον.
- Η επαπειλούμενη κατάργηση/συγχώνευση Πανεπιστημίων χωρίς κανένα στρατηγικό σχεδιασμό.
- Η μεταβίβαση σε ανεξάρτητη αρχή της υποχρέωσης της πολιτείας για τη χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων.
- Η εισαγωγή διδάκτρων σε προπτυχιακό επίπεδο.
 Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί την αυτοτέλεια και τη διαφάνεια των Πανεπιστημίων, όταν:
• Παύονται οι εκλεγμένες διοικήσεις τους και καταλύεται η εσωτερική δημοκρατία.
• Παραδίδεται πλήρως και χωρίς αντίβαρα η Διοίκηση σε εξωτερικούς παράγοντες ενός παντοδύναμου Συμβουλίου με διαδικασίες που ενέχουν μεγάλο κίνδυνο συναλλαγής, ελέγχου από ξένα προς το Πανεπιστήμιο κέντρα εξουσίας και επικράτησης ομάδων συμφερόντων.
• Ακυρώνεται η ισότιμη συμμετοχή των μελών ΔΕΠ στις πανεπιστημιακές διαδικασίες.
• Καταργείται η δημοκρατική νομιμοποίηση των οργάνων και ακυρώνεται η συμμετοχή των συνιστωσών της πανεπιστημιακής κοινότητας.
• Τα παραπάνω οδηγούν στη μετατροπή του Πανεπιστημίου σε Εταιρεία, μετακυλώντας το κόστος λειτουργίας του στην ελληνική οικογένεια.
Η κοινωνία δε χρειάζεται ένα υποταγμένο Πανεπιστήμιο. Αντίθετα, στις σημερινές συνθήκες, έχει ανάγκη, μεταξύ των άλλων, τα ελληνικά Πανεπιστήμια να λειτουργήσουν σε συνθήκες ακαδημαϊκής ελευθερίας, προκειμένου να συμβάλουν στην έξοδο από την κρίση με διεθνείς διακρίσεις και την ικανότητα που επέδειξαν να προσαρμοστούν και να διαχειριστούν την κρίση με εξορθολογισμό και μείωση δαπανών, αξιοποιώντας το ανθρώπινο δυναμικό, την καινοτομία και την τεχνογνωσία που διαθέτουν. Το Υπουργείο Παιδείας, όμως, αντί να αναδείξει το Ελληνικό Πανεπιστήμιο ως σύμμαχο, επιτίθεται διαρκώς σε αυτό. Γιατί, άραγε, η κρατική επιχορήγηση των Πανεπιστημίων μειώθηκε το 2010-2011 έως 50% και το 2011-2012 16% επιπλέον, όταν ακόμη και στο μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα από το οποίο δοκιμάζεται η ελληνική κοινωνία, η μείωση του κρατικού προϋπολογισμού για το Υπουργείο Παιδείας δεν ξεπερνά το 7%;
Η Σύνοδος των Πρυτάνεων καλεί την Πανεπιστημιακή Κοινότητα, την κοινωνία και τις πολιτικές δυνάμεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους για να μη δοθεί η χαριστική βολή στο Ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο. Καλεί έστω και αυτή την έσχατη στιγμή το Υπουργείο να μην προχωρήσει μονομερώς στην κατάθεση του νομοσχεδίου και να λάβει υπόψη του τις προτάσεις της Συνόδου των Πρυτάνεων που διατυπώθηκαν στο Ρέθυμνο και το Λαύριο. Η Σύνοδος των Πρυτάνεων και τα Πανεπιστήμια έχουν καταθέσει από καιρό συγκεκριμένες προτάσεις σε σημαντικά ζητήματα λειτουργίας και ανάπτυξης των Ελληνικών Πανεπιστημίων, όπως:
• Η ενίσχυση της κοινωνικής λογοδοσίας.
• Η αναδιοργάνωση της διοίκησης.
• Τα Προγράμματα σπουδών.
• Η έρευνα.
• Η ανάπτυξη και η οικονομική διαχείριση.
Η Σύνοδος αποφασίζει να αναλάβει συντεταγμένη εκστρατεία ενημέρωσης της κοινής γνώμης, των πολιτικών κομμάτων, των θεσμικών οργάνων της Βουλής και καλεί την πανεπιστημιακή κοινότητα και την ελληνική νεολαία να υπερασπιστεί το δημόσιο αγαθό της Παιδείας. Καμία μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση δεν είναι εφικτή, χωρίς τη συμμετοχή της πανεπιστημιακής κοινότητας. Οι Πρυτανικές αρχές λειτουργούν με ευθύνη και θα τιμήσουν την εντολή που έχουν πάρει από την Πανεπιστημιακή κοινότητα, υπερασπιζόμενες σθεναρά το Δημόσιο Πανεπιστήμιο.

ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΓΚΕΛΑΔΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ Φ. Σ. ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠ 01/06/11

Ένας χρόνος Μνημόνιο…
Πριν από περίπου ένα χρόνο, ο πρωθυπουργός ανακοίνωνε την ένταξη της χώρας στον τριπλό μηχανισμό στήριξης ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ από το μακρινό Καστελλόριζο κι ένα χρόνο μετά η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα κι η νεολαία, δύσκολα θα τη φαντάζονταν κι οι πιο ακραίοι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού. Περικοπές μισθών και συντάξεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, πλήρης επικράτηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, διάλυση του κοινωνικού κράτους και ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας είναι πλέον απτές πραγματικότητες στην καθημερινότητά μας.

Τα επιχειρήματα περί «ελληνικής ιδιαιτερότητας» της κρίσης έχουν καταρρεύσει πλήρως τη στιγμή που η υιοθέτηση, κεντρικά στην ΕΕ, του «συμφώνου ανταγωνιστικότητας» ορίζει αντίστοιχες σκληρά νεοφιλελεύθερες κι αντιλαϊκές πολιτικές σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, ακόμα και σε χώρες που δεν εμφανίζουν χρέος αντίστοιχο του ελληνικού. Επαληθεύεται, συνεπώς κι η θέση ότι το κεντρικό πολιτικό στοίχημα της περιόδου είναι πώς θα μετακυλιστεί το βάρος της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας, πως θα γίνει πραγματικότητα η πλήρης επικράτηση του κεφαλαίου εις βάρος του κόσμου της εργασίας και προφανώς όχι η βελτίωση των δημοσιονομικών της χώρας.

…και «Νέο» Μνημόνιο
Για την παροχή από την τρόικα της 5ης δόσης του δανείου, απαιτείται να περάσει και να ψηφιστεί άμεσα ένα νέο πακέτο μέτρων, γνωστό και ως «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας» που αφορά τη λήψη μέτρων για την τριετία 2012-15. Τα πρόγραμμα αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει την εφαρμογή του «Συμφώνου για το Ευρώ» που ουσιαστικά μονιμοποιεί και δεσμεύει τα κράτη να εφαρμόζουν επ’ αόριστον νεοφιλελεύθερη πολιτική για να «γιατρέψουν» τα οικονομικά τους και να διαιωνίσουν την ανακατανομή συσχετισμών υπέρ του κεφαλαίου. Το «Νέο» Μνημόνιο πέρα από την περαιτέρω μείωση μισθών στο Δημόσιο, καθώς και απολύσεις στο ευρύτερο δημόσιο τομέα, προβλέπει αποκρατικοποιήσεις ύψους 50 δις, την ίδια στιγμή που οι ελληνικές καταθέσεις στις ελβετικές τράπεζες είναι 500 δις αφορολόγητες. Στρατηγικοί πυλώνες του δημόσιου τομέα, όπως ΟΤΕ, η ΔΕΗ, οι εταιρείες ύδρευσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τα λιμάνια σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη ιδιωτικοποιούνται, βυθίζοντας σε εργασιακή ανασφάλεια και σε ανεργία τους εργαζομένους τους, και κάνοντας την παροχή τους στους πολίτες να εξαρτάται από την αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων-αγοραστών και την πρόσβαση σε αυτά πιο δύσκολη για ένα κομμάτι του πληθυσμού.


Νομοσχέδια για την Εκπαίδευση

-Πρωτοβάθμια/Δευτεροβάθμια: Ο «νέος χάρτης» για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση περιλαμβάνει κλείσιμο περίπου χιλίων νηπιαγωγείων, δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων, ενώ το ειδικό νομοσχέδιο για το «Νέο Λύκειο» κάνει πράξη τον πιο εξόφθαλμο διαχωρισμό ανάμεσα στους μαθητές κατατάσσοντάς τους σε «πολυδύναμα»-μαζικά και «πειραματικά»-πρότυπα λύκεια, διατηρώντας παράλληλα το θεσμό του επαγγελματικού λυκείου. Οι αλλαγές στο πρόγραμμα μαθημάτων, από την άλλη, δείχνουν πλήρη στροφή προς την εξειδίκευση και τον κατακερματισμό της γνώσης. Με τα νομοσχέδια αυτά φαίνεται καθαρά η πρόθεση της κυβέρνησης να συρρικνώσει την εκπαίδευση και παράλληλα να κάνει ήδη από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση το διαχωρισμό ανάμεσα στους μαθητές που θα ακολουθήσουν την πανεπιστημιακή εκπαίδευση στα «κέντρα αριστείας» και σ’ αυτούς που θα προσανατολιστούν προς τα ιδρύματα-«κέντρα κατάρτισης».

-Τριτοβάθμια: Οι εξαγγελίες της υπουργού εκπαίδευσης κ. Διαμαντοπούλου τον περασμένο Αύγουστο στη σύνοδο πρυτάνεων, έγιναν μέσα στη χρονιά, κείμενο διαβούλευσης και κατόπιν νομοσχέδιο, του οποίου η ψήφιση, όμως, αναβάλλεται διαρκώς, εν μέρει γιατί η κυβέρνηση φοβάται να αναμετρηθεί με τους φοιτητές τη δεδομένη περίοδο λόγω των κινητοποιήσεών τους από την πρώτη στιγμή λέγοντας ΟΧΙ στο νομοσχέδιο. Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι το νομοσχέδιο πάει έστω και μερικώς προς ψήφιση μέσα στο καλοκαίρι.
Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με ένα νομοσχέδιο που έρχεται να βάλει τέλος στο μαζικό πανεπιστήμιο όπως το γνωρίσαμε. Και αυτό γίνεται πραγματικότητα με πολύ συγκεκριμένα μέτρα που πλήττουν την ίδια τη δυνατότητά μας να σπουδάζουμε, είτε αυτά είναι η κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, είτε το μέτρο του φοιτητικού κουπονιού και η εισαγωγή διδάκτρων είτε η ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση. Παράλληλα, η μείωση των εισακτέων και η εφαρμογή του μέτρου της μίας πρόσληψης για πέντε συνταξιοδοτήσεις/αποχωρήσεις είναι ενδεικτικά της πρόθεσης του υπουργείου να «μικρύνει» την τριτοβάθμια εκπαίδευση με το αντίστοιχο αντίκτυπο στο επίπεδο των σπουδών μας.
Οι αλλαγές αυτές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν έρχονται από το πουθενά ούτε αποτελούν απλά την εξειδίκευση μιας ακραίας πολιτικής περικοπών. Για αυτό το λόγο συνοδεύονται κι από μία σειρά από διοικητικές αλλαγές που αποκλείουν τους φοιτητές από τη συμμετοχή στις πανεπιστημιακές αποφάσεις και τα σημερινά όργανα αντικαθίστανται από τεχνοκράτες-manager διορισμένους από το Υπουργείο.
Το νομοσχέδιο αυτό είναι, εν τέλει, η προσπάθεια της κυβέρνησης να φτιάξει ένα πανεπιστήμιο κατ’ εικόνα και ομοίωση της αγοράς εργασίας. Μιας αγοράς εργασίας που θα καθορίζεται πλήρως από τις επιταγές του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και την απουσία εργατικών κατακτήσεων. Έτσι διαμορφώνεται ένα πανεπιστήμιο το οποίο θα χωρίζεται σε «κέντρα αριστείας» για τους λίγους και «κέντρα κατάρτισης» για τους πολλούς, εναρμονισμένο με τις επιταγές του κεφαλαίου για φτηνό εργατικό δυναμικό και, βέβαια, η κατάργηση των ενιαίων πτυχίων με την εφαρμογή των πιστωτικών μονάδων, άρα και των αντίστοιχων επαγγελματικών δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτά, βρίσκεται σε πλήρη σύμπνοια με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.

Υποχρηματοδότηση σχολών ως αφετηρία υλοποίησης του νομοσχεδίου
Η πολιτική της κυβέρνησης τον ένα χρόνο μνημονίου συνίσταται στη διαμόρφωση ενός στενού κλοιού ο οποίος ορίζεται από αυτό και σφίγγει την κοινωνία με σκοπό να διαμορφώσει τα νέα δεδομένα με τα οποία θα σπουδάζουμε, θα εργαζόμαστε και θα ζούμε. Όποιος δε θα είναι διατεθειμένος να στριμωχτεί μέσα σε αυτόν τον κλοιό θα υφίσταται τις αντίστοιχες συνέπειες που είναι, η κατασυκοφάντηση και η καταδίκη σε οικονομική δυσπραγία. Το ίδιο σενάριο που παίχτηκε με τις δημόσιες συγκοινωνίες και τα δημόσια νοσοκομεία, παίζεται τώρα και με τα ΑΕΙ/ΤΕΙ της χώρας. Τα ΤΕΙ Πειραιά και Θεσσαλονίκης αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητες οικονομικές δυσκολίες με αποτέλεσμα να απειλείται η ίδια η ύπαρξή τους, ενώ εκ νέου αναστολή της λειτουργίας της (έπειτα από 3 συνεχόμενες εβδομάδες) αποφάσισε τουλάχιστον για μία βδομάδα και η Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π από τις 27/5. Τα προβλήματα δημιουργούνται από την ανύπαρκτη κρατική χρηματοδότηση η οποία αναγκάζει τις σχολές να λειτουργούν με πολλές ελλείψεις τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε υλικοτεχνικές υποδομές.
Όσον αφορά ειδικότερα το ΕΜΠ, την Παρασκευή 6/5 ψηφίστηκε από τη σύγκλητο, με τη στήριξη της ΠΑΣΠ, ένας προϋπολογισμός ακραίου συμβιβασμού και μηδαμινής προοπτικής για το μέλλον, 50% χαμηλότερα σε σχέση με το 2009. Πλέον, το καμπανάκι της αναστολής λειτουργίας και των υπόλοιπων σχολών του ΕΜΠ ηχεί πιο επιτακτικό από ποτέ. Αυτή τη στιγμή το ΕΜΠ λειτουργεί κατά 80% από τα αποθεματικά του, αφού η κρατική χρηματοδότηση έχει περιοριστεί στα 6εκ. ευρώ από τα 30εκ. που είναι τα λειτουργικά του έξοδα ετησίως.
Και αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση ανεξάρτητο από το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου του οποίου ο βασικός πυλώνας είναι η «οικονομική αυτοτέλεια», δηλαδή ο εξαναγκασμός των ιδρυμάτων να βρουν χρήματα από ιδιώτες με κομμένη την κρατική χρηματοδότηση. Φανταστείτε πως θα λειτουργούσε το ΕΜΠ αν τα 24εκ. από τα 30εκ. ευρώ που λείπουν δίνονταν από ιδιώτες, οι οποίοι προφανώς δεν θα τα προσέφεραν χωρίς αντάλλαγμα αλλά θα είχαν λόγο στην παρεχόμενη γνώση και στο μοντέλο των εργαζομένων που θα τελείωναν το ΕΜΠ σύμφωνα με τις ανάγκες των επιχειρήσεών και των κερδών τους!!!


Πογκρόμ κατά των μεταναστών
Τις τελευταίες μέρες έχουνε λάβει χώρα πορείες ακροδεξιών οργανώσεων αλλά και αλλεπάλληλες επιθέσεις-λιντσαρίσματα που σημαδεύτηκαν από επεισόδια κατά των μεταναστών, ενώ σε κάποιες από αυτές η παρουσία των ΜΑΤ ήτανε έντονη και προφανώς αμέτοχη! Οι ακροδεξιοί επιτεθήκανε αδιακρίτως κατά αλλοδαπών τους οποίους κυνηγήσανε γύρω από το δημαρχείο Αθηνών στην πλατεία Κοτζιά, αλλά και στο Ηράκλειο και στο λιμάνι του Ρεθύμνου Κρήτης.
Η άγρια δολοφονία ενός μετανάστη από το Μπαγκλαντές, καθώς και στην Κρήτη δύο μετανάστες που έχουν τραυματιστεί βαριά αλλά και δεκάδες άλλες επιθέσεις που οδήγησαν σε σοβαρούς τραυματισμούς και αυτό προκαλεί τεράστια ανησυχία για την αφύπνιση των ρατσιστικών και φασιστικών στοιχείων στην Ελλάδα.
Βλέπουμε εν τέλει ότι αυτές οι δολοφονικές πράξεις εκτός από απάνθρωπες κρίνονται και παράλογες, διότι οι 300 μετανάστες-εργαζόμενοι απεργοί πείνας κατάφεραν μέσα από το μεγαλειώδη αγώνα τους να πετύχουν υλικές νίκες για όλους τους εργαζόμενους (δηλαδή να μειώσουν τα απαιτούμενα ένσημα για την περίθαλψη από 80 σε 50), οι μετανάστες είναι αυτοί που οι εισφορές τους ανέρχονται στα 50 εκ. ευρώ ετησίως, ενώ των ελλήνων εφοπλιστών (του πρώτου μεγαλύτερου εμπορικού στόλου παγκοσμίως) μόλις στα 12 εκ. ευρώ, ενώ δεσμεύονται και παραμένουν όμηροι χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα στην Ελλάδα, λόγω της υπογραφής συνθήκης του Δουβλίνου ΙΙ από τη χώρα μας.
Προφανώς αυτή τη στιγμή συμφέρει το κεφάλαιο και τις τράπεζες να φταίνε και να στοχοποιούνται οι μετανάστες-εργαζόμενοι για την κρίση, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη από τις πραγματικές της αιτίες και τις βάρβαρες και αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης.


Συγκεντρώσεις-Λαϊκές Συνελεύσεις στην πλατεία Συντάγματος
Από την Τετάρτη 25 Μαΐου μέχρι και σήμερα, κάθε απόγευμα, χιλιάδες άτομα κατακλύζουν την πλατεία Συντάγματος καθώς και άλλες πλατείες σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας, ως ένδειξη διαμαρτυρίας απέναντι στην κυβέρνηση, την τρόικα αλλά και ενάντια σε όσους μας εκμεταλλεύονται όπως δηλώνει και το ψήφισμα της λαϊκής συνέλευσης που πραγματοποιείται καθημερινά. Το κίνημα αυτό, που αρχικά δεν είχε σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά, καθώς απαρτίζεται από μια μεγάλη και ετερόκλητη μάζα ανθρώπων, βρήκε μεγάλη απήχηση σε κόσμο κάθε ηλικίας και μέρα με τη μέρα έχει αρχίσει να εκδηλώνει πιο μαχητικά χαρακτηριστικά μέσα από τις λαϊκές συνελεύσεις που διεξάγονται στην πλατεία και τις αποφάσεις που λαμβάνονται. Ανάμεσα σε αυτές και το ανοιχτό κάλεσμα της συνέλευσης για ενεργοποίηση των φοιτητικών συλλόγων και για κοινούς αγώνες.
Το κίνημα αυτό έρχεται ως απάντηση στο έλλειμμα δημοκρατίας που εντοπίζεται στη λήψη σοβαρών για τις ζωές μας μέχρι και αμφιλεγόμενων συνταγματικά αποφάσεων χωρίς καμιά κοινωνική νομιμοποίηση. Η ολοένα και εμπλουτιζόμενη οργάνωση των διαδικασιών από τα κάτω και η διάθεση για σύνδεση με τους αγώνες των εργαζομένων, των φοιτητών και των μεταναστών, αφήνει αισιόδοξα μηνύματα για τη δημιουργία ενός πλατύ κοινωνικού μετώπου που θα αμφισβητήσει το κυρίαρχο σύστημα εξουσίας.


Το δημόσιο «χρέος» μας
Η κυβέρνηση, αυτή τη στιγμή ψάχνει για «πρόθυμους», αναζητώντας συναίνεση στη ΝΔ και στο ΛΑΟΣ και δημιουργώντας επίπλαστα διλλήματα «εθνικής κυριαρχίας», προσπαθώντας να επιβάλλει τα μέτρα του μνημονίου στις ίδιες μας τις ζωές. Παράλληλα, προσπαθεί να διαλύσει τις συλλογικές διαδικασίες (σωματεία) ώστε να μην εκπροσωπούνται πολιτικά τα υλικά συμφέροντα όσων βάλλονται από την αντικοινωνική πολιτική, ενώ καταστέλλει με πρωτοφανή αγριότητα τις μαζικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, θέλοντας να τρομοκρατήσει και να κάμψει τις αντιστάσεις των εργαζόμενων, με πρόσφατο παράδειγμα τον παραλίγο θανατηφόρο τραυματισμό διαδηλωτή στην πανεργατική πορεία στις 11 Μάη.
Για εμάς είναι μονόδρομος ο ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στο μνημόνιο, ενάντια σε μια κυβέρνηση που διαλύει το μέλλον και το παρόν μας, ενάντια σε κάθε πολιτική που ενισχύει τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις εις βάρος των εργαζομένων. Ανυποχώρητος αγώνας να σώσουμε την ίδια την αξιοπρέπεια μας, το ίδιο το δικαίωμά μας να σπουδάζουμε, να δουλεύουμε και να ζούμε με τους δικούς μας όρους. Στόχος είναι η συγκρότηση ενός φοιτητικού κινήματος που με αναβαθμισμένες αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες Γενικών Συνελεύσεων αλλά και με δομές (Ε.Φ.Ε.Ε., δημοκρατικά συντονιστικά καταλήψεων), το οποίο θα είναι σε θέση να αναιρεί πολιτικές που έρχονται σε ρήξη με συμφέροντά μας, θα συνδέεται οργανικά με το εργατικό κίνημα και θα προτάσσει την δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση ως πάγιο κεκτημένο…



Απαιτούμε:

• Να παρθούν πίσω τα σκληρά οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι, να αποσυρθεί το φορολογικό νομοσχέδιο. Όχι στο Μνημόνιο. Όχι στο ΔΝΤ.
• Να σταματήσει η εκποίηση του δημόσιου πλούτου.
• Καμία αύξηση του εισιτηρίου στις αστικές συγκοινωνίες. Οι μεταφορές είναι κοινωνικό αγαθό.
• Καμία επιβολή κομίστρου στα εξωτερικά ιατρεία δημόσιων νοσοκομείων.
• Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ.
• Όχι στο νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου, να μην εφαρμοστεί το ΠΔ για τα συγγράμματα.
• Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, το οποίο θα είναι ισότιμο με μάστερ για όλα τα ελληνικά ΑΕΙ στις διαδικασίες ισοτίμησης (πρόσβαση σε μεταπτυχιακά, μοριοδοτήσεις).
• Κατάργηση των εξετάσεων του ΤΕΕ για τους απόφοιτους των ελληνικών πανεπιστημίων.
• Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.
• Διανομή παλιών θεμάτων και λύσεων από τη Γραμματεία.
• Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους, αναβάθμιση πανεπιστημιακών τυπογραφείων και βιβλιοθηκών.
• Θέσπιση πτυχιακής εξεταστικής χωρίς όριο μαθημάτων.
• Ενίσχυση της εσωτερικής δημοκρατίας στα Ιδρύματα-αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης στο 100% των μελών ΔΕΠ.
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές.
• Καμιά προσπάθεια περιστολής του Πανεπιστημιακού Ασύλου.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση – Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Αποφασίζουμε:

• Κατάληψη της σχολής την Πέμπτη 2 Ιουνίου.
• Οργάνωση της δράσης και συντονισμός με άλλους συλλόγους καθώς και με τη λαϊκή συνέλευση πλατείας Συντάγματος.
• Συμμετοχή του συλλόγου στο πανεργατικό συλλαλητήριο το Σάββατο 4 Ιουνίου στις 11:00 στην πλατεία Ομονοίας.

Μεγαλη νιλα για το ΠΑΣΟΚ στην Κρητη.

Σούπερ έκπληξη στις πρυτανικές: Έχασε ο Ζώρας - Πρύτανης ο Στεφάνου!

Θρίλερ και...σουπερ έκπληξη στις πρυτανικές εκλογές στο Πανεπιστήμιο Κρήτης!

Μετά την καταμέτρηση των ψηφοδελτίων ο Οδυσσέας Ζώρας έχασε με 49,7 % και νέος Πρύτανης είναι ο Ευριπίδης Στεφάνου με 50,3%!

Το θρίλερ

Από τα πρώτα αποτελέσματα στα μέλη ΔΕΠ φάνηκε ότι πηγαίνει εντυπωσιακά καλά ο κ.Στεφάνου που προηγήθηκε με 7 μονάδες στα μέλη ΔΕΠ (ειδικά στις σχολές του Ηρακλείου πέτυχε την έκπληξη) . Στο σύνολο με τους διοικητικούς ο κ.Στεφάνου προηγείται 9 περίπου μονάδες όπερ κι εγένετο καθώς το αποτέλεσμα έκριναν οι φοτητές.

Στην κάλπη που βγήκε από τις Σχολές στις Βούτες και της Κνωσού των φοιτητών η διαφορά υπέρ του Ο.Ζώρα ήταν αρκετά μεγάλη...

Η καταμέτρηση και από το Ρέθυμνο έδειξε ότι κι εκεί στους φοιτητές προηγείται ο κ.Ζώρας.

Θυμίζουμε ότι οι υποψήφιοι αντιπρυτάνεις με τον κ.Ζώρα ήταν οι εξής:

-Μιχάλης Ταρουδάκης, καθηγητής Μαθηματικών

-Σπύρος Αναστασιάδης, καθηγητής Χημικού τμήματος ΠΚ

-Νικόλαος Παπαδάκης, απαπληρωτής καθηγητής Πολιτικών επιστημών ΠΚ

Υποψήφιοι αντιπρυτάνεις με τον κ. Στεφάνου ήταν κι εξελέγησαν οι:

- Γιώργος Σταθάκης, καθηγητής στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών

- Κώστας Τζανάκης, καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης

- Γιώργος Τζιρίτας, καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών

Στην ψηφοφορία έλαβαν μέρος οι καθηγητές με την ψήφο τους να μετρά σε ποσοστό 50%, ,οι φοιτητές με την ψήφο τους να μετρά σε ποσοστό 40%, όλα τα μέλη του ειδικού εκπαιδευτικού, εργαστηριακού και τεχνικού προσωπικού και οι διοικητικοί υπάλληλοι, η ψήφος των οποίων μετρά σε ποσοστό 10%.

Πάντως υπάρχουν και η ρομαντικοί του ΠΑΣΟΚ που δεν το απαρνιούνται.

Λίγο φοιτητικά.