Πρόσφατα, υποβλήθηκα σε μία πολύ επιτυχημένη μεταμόσχευση νεφρού στο Νανσί της Γαλλίας. Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής μου, με επισκέφθηκαν από την ελληνική κοινότητα και μου έδειξαν ένα αφιέρωμα για την Ελλάδα της εφημερίδας Εst Republicain. Κεντρική ιδέα ότι οι Έλληνες, όταν ξυπνούν κάθε πρωί, το μόνο που σκέπτονται είναι πώς θα αποφύγουν να πληρώσουν τους φόρους τους. Μου ζητήθηκε, λοιπόν, να απαντήσω στο συκοφαντικό και προσβλητικό αυτό δημοσίευμα.
Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι πολύ διαφορετική από αυτήν που περιγράφετε στο αφιέρωμά σας, αγαπητοί. Οι Έλληνες δεν ξυπνούν με τη σκέψη πώς θα αποφύγουν να πληρώσουν φόρους, αλλά με τη σκέψη και το άγχος πώς θα καταφέρουν να επιβιώσουν, γιατί τα δύο τελευταία χρόνια, από τότε που η χώρα μας υπέγραψε τη δανειακή σύμβαση και το Μνημόνιο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, περικόπηκαν δραστικά μισθοί, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα, αυξήθηκαν υπέρμετρα οι φόροι για τα μικρομεσαία εισοδήματα, συρρικνώθηκε -λόγω ύφεσης- η παραγωγική βάση της χώρας, έκλεισαν πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έγιναν μαζικές απολύσεις εργαζομένων και η φτώχεια και η ανεργία (20%) έχουν γίνει καθημερινότητα για τα λαϊκά στρώματα.
Η αιχμή του δόρατος της κυβερνητικής επίθεσης ενάντια στα εισοδήματα των λαϊκών στρωμάτων είναι αναμφίβολα η φορολογία. Η φοροεπιδρομή που έχει εξαπολυθεί ενάντια στον ελληνικό λαό δεν έχει ιστορικό προηγούμενο, στη μεταπολεμική τουλάχιστον ιστορία του τόπου.
Ο κοινωνικά άδικος χαρακτήρας αυτής της φοροεπιδρομής σοκάρει με τον κυνισμό του. Από τη μια πλευρά επιβάλλονται πρόσθετοι έκτακτοι φόροι στα εισοδήματα των εργαζομένων, συνταξιούχων και μικρομεσαίων επαγγελματιών και στα σπίτια των πολιτών, αυξάνεται ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (έμμεσος φόρος) από 13% στο 23% και μειώνεται το αφορολόγητο εισόδημα στα 5.000 ευρώ, ενώ από την άλλη ετοιμάζεται νέα μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων (στο 15%) και μένουν στο απυρόβλητο οι μεγαλοφοροφυγάδες (ανυπαρξία πόθεν έσχες στην αγορά μετοχών, ομολόγων, πρόσφατα και ακινήτων, απουσία ελέγχων λόγω υποστελέχωσης υπηρεσιών κ.λπ.).
Το πιο ακραίο μέτρο είναι ότι όποιος δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει τον πρόσθετο έκτακτο φόρο για τα σπίτια, θα τιμωρηθεί με τη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος! Ήδη στη χώρα μας έχει αναπτυχθεί ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης γι' αυτό.
Αντίθετα, ορισμένες από τις κυβερνητικές χαριστικές φορολογικές πολιτικές είναι οι παρακάτω:
Τράπεζες
Οι ελληνικές τράπεζες τα τελευταία χρόνια είχαν τέτοια κέρδη ώστε εξαπλώθηκαν και εξαγόρασαν μεγάλο μέρος του τραπεζικού συστήματος στα Βαλκάνια, ενώ οι φόροι που πληρώνουν είναι εξευτελιστικά χαμηλοί. Οι τράπεζες υπολογίζεται ότι πληρώνουν περίπου το 7% των κερδών τους σε φόρους, έναντι του 27% που καταβάλει ένας μέσος Έλληνας εργαζόμενος.
Κατασκευαστικές επιχειρήσεις
Η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, η οικοδομή, είναι και η ατμομηχανή της φοροδιαφυγής. Από το 2000 έως το 2009 τα στεγαστικά δάνεια που έδωσαν οι τράπεζες είναι αθροιστικά 71 δισ. ευρώ. Πώς γίνεται να μην παρατηρηθεί ανάλογη αύξηση και στους φόρους των κατασκευαστικών εταιρειών;
Εφοπλιστικό κεφάλαιο
Το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο κατέχοντας το 16% του παγκόσμιου στόλου. Το αποτέλεσμα όμως των φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών είναι τα φορολογικά έσοδα από τη ναυτιλία να είναι 4 φορές λιγότερα από τα έσοδα από τα παράβολα που πληρώνουν οι μετανάστες για να νομιμοποιηθούν. (Φόρος Πλοίων: 12 εκατ. ευρώ, Παράβολα Μεταναστών: 50 εκατ. Ευρώ, Προϋπολογισμός 2011).
Επομένως, το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι ότι οι Έλληνες γενικώς δεν πληρώνουν φόρους, αλλά ότι, με ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων των σοσιαλιστών (ΠΑΣΟΚ) και κεντροδεξιών (Ν.Δ.), καθώς και της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, τον βασικό όγκο των φόρων τον πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες.
Εάν οι πλούσιοι και οι επιχειρήσεις πλήρωναν τους ίδιους φόρους με τους υπόλοιπους Έλληνες, τότε το δημόσιο χρέος της χώρας μας δεν θα ήταν στο 150% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, αλλά στο 90%· θα ήταν βιώσιμο και δεν θα οδηγούμασταν σε ελεγχόμενη χρεωκοπία και σε μέτρα λεηλασίας και κοινωνικής εξαθλίωσης του λαού μας.
* Ο Δ. Στρατούλης είναι αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, μέλος του συντονιστικού του ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου